Czym jest… współczesny hedonizm
Termin „hedonizm” wywodzi się od greckiego słowa „hedone”, oznaczającego „przyjemność, rozkosz”. I choć hedonizm różne ma znaczenia, obejmuje różne jego rodzaje – od materialistycznego i skrajnego po umiarkowany; w różny sposób pojmuje go też filozofia i choćby psychologia, to w każdej z jego postaci przyjemność właśnie uznawana jest za główny motyw ludzkich działań.
Hedonizm, jako myśl filozoficzna, narodził się w starożytnej Grecji. Za jego ojca uważa się Arystypa z Cyreny, ucznia Sokratesa. Uważał on, że przyjemność jest najważniejszą cnotą, dążenie zaś za wszelką cenę do niej – najważniejszym celem człowieka. Myślenie Arystypa rozwinął Epikur z Samos. Epikurejski hedonizm uważany jest za umiarkowany, racjonalny, przyjemność związana jest w nim bowiem z racjonalnym wyborem, w którym brany jest pod uwagę bilans przyjemności i przykrości, sama przyjemność postrzegana zaś jako potrzeba naturalna, a nie „wmówiona”. Starożytny hedonizm wyewoluował w XVIII i XIX wieku w utylitaryzm i pragmatyzm. Najważniejsza różnica między hedonistami starożytnymi a współczesnymi polega na tym, że pierwsi dążąc do przyjemności, pragnęli przede wszystkim minimalizować cierpienie, drudzy zaś największy nacisk kładli na samej maksymalizacji przyjemności.
Hedonizmu nie należy utożsamiać z egoizmem. Dla starożytnego Greka dobro jednostki, czyli jego samego, było częścią dobra wspólnego i ogólnego. Był on równocześnie jednostką i istotą społeczną, myślenie
Artykuł dostępny tylko dla subskrybentów
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.panstwo.net
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
- Możliwość odsłuchiwania artykułów gdziekolwiek jesteś [NOWOŚĆ]
- Dostęp do wszystkich treści bieżących wydań "Nowego Państwa"
- Dostęp do archiwum "Nowego Państwa"
- Dostęp do felietonów on-line
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@swsmedia.pl
W tym numerze
-
Według metafizyki klasycznej społeczeństwo nie jest prostym agregatem tworzących je jednostek, lecz ma pewną realność ukonstytuowaną dzięki realnie istniejącym relacjom międzyludzkim w łonie...
Kto wpuścił Czyngis-chana do Europy?
„Ta wojna zakończyła się dokładnie tam, gdzie się zaczęła. Na podwórku Hunów. [...] Ale na tym nie koniec. [...] To, co zrobili dzisiaj politycy w Waszyngtonie i Paryżu, podobni do ołowianych...Erdogan przegrał wybory. Początek końca?
Dominujący w tureckiej polityce od dwóch dekad obóz polityczny przegrywa wybory. Co prawda tylko lokalne, ale już podnoszą się głosy, że to schyłek rządów AKP i Recepa Tayyipa Erdogana. Czy są...Nawrócenie i męczeństwo Mabel Tolkien
Zarówno życie Mabel Tolkien, jak i jej syna, J. R. R. Tolkiena, przepełnione było nadzieją, jaśniejącą wśród ciemności cierpień. Mabel Tolkien, wbrew wszystkim przeciwnościom życiowym, w heroiczny...Pekin chce partnerstwa z Putinem i armii gotowej do wojny
Tegoroczne obrady parlamentu w Chinach to konsolidacja władzy prezydenta Xi Jinpinga, zapowiedź głębszego partnerstwa z Rosją i większych wydatków na armię. Co roku na wiosnę w Pekinie zbiera się...Cud kameruńskiej Drogi Krzyżowej
Największe cuda dzieją się zwykle po cichu. Schowane przed uwielbiającym jazgot i rumor światem. W małych miasteczkach. W kątach zapomnianych izdebek. W kolorycie codzienności zwykłych ludzi. Choćby...