PUTINIZACJA UKRAINY

Jedynym celem rządów Janukowycza jest zwiększanie zasobności portfeli oligarchów – temu służy zwiększanie władzy politycznej, temu podporządkowana jest polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Tą ostatnią można opisać hasłem: „Tani rosyjski gaz za wszelką cenę”, a najlepszym przykładem takiej pragmatycznej, wręcz cynicznej polityki jest porozumienie charkowskie (kwiecień 2010). Zgoda na obecność rosyjskich wojsk na Krymie do co najmniej 2037 r. była podyktowana nie tyle względami geostrategicznymi, co kalkulacją biznesową. W zamian Rosja zaoferowała Ukrainie 30-procentową zniżkę ceny za gaz. A skorzysta na tym przemysł ciężki w Donbasie należący do oligarchów, a nie zwykli Ukraińcy. Rząd o tym doskonale wiedział, podpisując umowę, bo już negocjował nowy kredyt od Międzynarodowego Funduszu Walutowego, a jednym z warunków jest podwyżka cen gazu na rynku krajowym aż o 50 proc. dla indywidualnych konsumentów i dla firm dostarczających ludności ciepło i gorącą wodę. SBU jak KGB „Putinizację” struktur siłowych, przede wszystkim MSW i SBU, Janukowycz realizuje rękami skompromitowanych urzędników kuczmowskich, którzy teraz masowo wracają z politycznej emigracji w Rosji. Na przykład gen. Serhij Popkow rozkazał 28 listopada 2004 r. Wojskom Wewnętrznym rozpędzić „pomarańczowe” demonstracje – rozlew krwi uniemożliwiła w ostatniej chwili interwencja kręgów wojskowych. Dziś Popkow jest wiceministrem w MSW. Kadrowy „import” z Rosji przynosi do MSW tamtejsze metody