KŁAMSTWA, ZBRODNIE I NIEKOMPETENCJA

Prawda jest jedna – rosyjska Zamachy bombowe na bloki mieszkalne (1999), zatonięcie okrętu podwodnego „Kursk” (2000), dramat setek zakładników na Dubrowce (2002) i w Biesłanie (2004), zabójstwa Politkowskiej, Starowojtowej, Szczekoczina i Litwinienki oraz dziesiątków dziennikarzy i obrońców praw człowieka. Postępowanie władz w każdym z tych przypadków absolutnie nie daje podstaw do takiej ufności, jaką do rosyjskich śledczych i polityków deklarują przedstawiciele polskiego rządu. Wręcz przeciwnie – można być pewnym, że sprawa Smoleńska nigdy nie zostanie wyjaśniona, narzucona zaś będzie wersja zdarzeń wygodna dla Moskwy (już to widzimy). Nie ma znaczenia, czy Rosjanie zawinili 10 kwietnia tylko niekompetencją, czy z premedytacją przyczynili się do tragedii. Biorąc pod uwagę wiernopoddańczą postawę Tuska et consortes wobec Kremla, nie ma większego znaczenia, że sprawa smoleńska jest inna od Biesłanu czy Dubrowki, bo dotyczy innego państwa. Nasi ministrowie są nie mniej ulegli Putinowi niż władze Osetii Północnej czy Moskwy. Nasze media niemal bez wyjątku równie chętnie służą za tubę Kremla, jak rosyjskie gazety i telewizje. Władze Rosji zawsze starają się do maksimum wykorzystać politycznie wstrząsające wydarzenia. Zarówno wtedy, gdy same je prowokują lub nawet wywołują, jak i wtedy, gdy są nimi zaskakiwane. Tak było po zamachach w 1999 r., które posłużyły za pretekst do inwazji na Czeczenię. Tak było po zatonięciu „Kurska”, kiedy Putin – rok po objęciu