Echo nie zawsze najmądrzejsze

Propagandowe tuby Nie, w Polsce jest to zakazane. Lata przystawiania pieczątek, wpajania odbiorcom, że istnieją media „obiektywne”, czyli grające w orkiestrze Adama M., i prawicowe, czyli nie grające jak trzeba, zrobiły swoje. Nic więc dziwnego, że to, co napisze prasa zachodnia, jest święte i koniec, choćby były to najgorsze bzdury lub największe nawet świństwa i kłamstwa. Dlatego mój rozmówca z dumą mógł powiedzieć: „Ale tak, jak nas w Polsce, to nigdzie na świecie nie czyta się korespondentów”. Najgorsze zarzuty, poparte największymi bzdurami, czy to o niemieckich obozach śmierci stającymi się nagle polskimi, czy o antysemityzmie obecnej polskiej władzy, są brane na serio i nieproporcjonalnie nagłaśniane. Najczęściej z chamskim dodatkiem: Zobaczcie, do czego doprowadziły oszalałe Kaczory! Ale ten obraz jest jeszcze smutniejszy, bo w echach prasy światowej bardzo często pobrzmiewa głos informatorów z Polski. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby autorzy publikacji wysłuchiwali wszystkich stron. Niestety, monopol na ocenianie i występowanie z pozycji ekspertów ma jedna, lewicowo-liberalna strona. Obiekt myśli jest więc zamknięty i najczęściej wygląda tak: „Gazeta Wyborcza” bije na alarm z jakiegoś powodu. Korespondenci prasy zachodniej podejmują temat, relacjonując kolejny „zamach na demokrację”, przy okazji – zazwyczaj z konieczności wiele upraszczając i wyolbrzymiając. Potem ciągną temat, prosząc o komentarz któregoś z byłych działaczy Unii Wolności. Mija