Śmierć demonstrantów

Opierając się na materiałach zgromadzonych przez aparat bezpieczeństwa, można pokusić się o precyzyjne zrekonstruowanie przebiegu tragedii. Około godz. 15.00 ul. 1 Maja przed gmachem KW PZPR w stronę ul. Struga przejechały dwie armatki wodne, które kilkaset metrów dalej, przy potoku, zaczęły zawracać, aby ponownie przejechać tą samą drogą. W czasie pierwszego przejazdu pojazdów milicyjnych ludzie zgromadzeni przed gmachem KW PZPR rozbiegli się i plac na chwilę opustoszał. W tym czasie kilku mężczyzn podbiegło do stojącego na podjeździe przed budynkiem KW PZPR ciągnika z przyczepą załadowaną betonowymi płytami. Po odłączeniu przyczepy w kilka osób wypchnięto ją na środek jezdni i skierowano dyszlem w kierunku jazdy. Wykorzystując pochyłość ul. 1 Maja, zepchnięto przyczepę w stronę ul. Struga, wprost na zbliżające się oddziały milicji. Kilku mężczyzn rozpędzało ją przez kilkadziesiąt metrów – do skrzyżowania z ul. Partyzantów; po pochyłości jechała coraz szybciej.  Anna Łukomska – jeden z naocznych świadków tragedii – zeznawała: „W momencie kiedy zaczęli ją spychać w dół ulicy, przy dyszlu z przodu przyczepy pozostało tylko dwóch mężczyzn. Reszta mężczyzn odbiegła na boki. Widziałam, jak z tyłu przyczepę tę pchało około 10 mężczyzn, a z przodu przyczepy znajdowało się tych dwóch, którzy trzymali za dyszel przyczepy i kierowali. Przyczepa ta, jadąc w dół po pochyłości, nabrała dość dużego rozpędu, tak [że] ci dwaj mężczyźni trzymający za dyszel nie mogli utrzymać jej i