Esbeckie „zabezpieczenie” ośrodka radiowo-telewizyjnego w Olsztynie

Wojenna pacyfikacja 28 grudnia 1983 r. SB dokonała kolejnej „analizy stanu bezpieczeństwa” w rozgłośni. Powstał dokument, w którym w części zatytułowanej „Ocena stanu zagrożenia” odnotowano, iż w „ochranianym obiekcie”, zatrudniającym 69 osób, w tym 23 dziennikarzy, jest pięciu TW, dwóch kandydatów na TW i trzech KO. Było to już po przeprowadzonej osławionej weryfikacji dziennikarzy i delegalizacji „Solidarności”. Podporucznik SB Marek Szczerbicz podawał, iż w ośrodku powstał 10-osobowy Komitet Założycielski branżowych związków zawodowych. Wśród jego członków znaleźli się jeden TW i dwóch kandydatów na TW. „W wyniku podjętych działań operacyjnych – podawał Szczerbicz – te osobowe źródła informacji zostały wybrane do władz Związku Zawodowego Pracowników Komitetu ds. Radia i Telewizji Rozgłośni PR w Olsztynie”. Gdy w czerwcu 1983 r. w Warszawie odbywał się I Krajowy Zjazd SD PRL, w obradach uczestniczyła delegacja z Olsztyna. Wśród delegatów znajdował się jeden TW zatrudniony w olsztyńskiej rozgłośni. „W wyniku podjętych wcześniej działań inspirujących – podawał esbek – wśród grona delegatów na Zjazd SD PRL, kandydatura naszego tw została zgłoszona i przegłosowana do władz Zarządu Głównego SD PRL”. Odpis z donosu TW „Uran” na temat jednego z pracowników technicznych radia Z czasem bezpieka zwiększyła w ośrodku liczbę swoich OZI, utrzymując też stały kontakt z kierownictwem służbowym rozgłośni, na bieżąco informując o tym wszystkim Wydział