Publicystyka to czy literatura?

I tak zaczyna się polski etap dziejów rodziny. Jego syn Benedykt, urodzony po wojnie, bierze udział w wydarzeniach Marca ‘68. Tam poznaje Zuzannę, wyrzuconą ze studiów za udział w ruchu marcowym, z którą się żeni i ma syna Adama. Ale z biegiem lat drogi polityczne tej pary rozchodzą się. Benedykt zostaje dziennikarzem wpływowego tygodnika partyjnych liberałów i wikła się we współpracę z SB. Zuzanna, która też zostaje dziennikarką, stopniowo wchodzi w środowisko opozycji i ruch „Solidarności”. Rozwód, wspomnienia o dzieciństwie Zuzanny i jej ojcu, powojennym więźniu politycznym, wychowanie syna rozdartego emocjonalnie między matką a ojcem, a także – po tym jak wyjeżdża i dostaje dobrą pracę w Nowym Jorku – między Polską a obywatelstwem świata, tworzą przed oczyma czytelnika kronikę najważniejszych wydarzeń z najnowszej historii Polski, doprowadzoną do współczesności i rzuconą przez autora na tło dziejów Europy XX w. Ewokacji tych dziejów służy historia starszego pokolenia rodziny Broków, których nazwisko przypomina i mazowieckie miasteczko nad Bugiem, i Buddenbroków, żeby czytelnik nie pomyślał sobie, że autor nie ma dystansu do konwencji, którą wykorzystuje. Poszukiwanie klucza Na pierwszy rzut oka literacko wszystko tu jest konwencjonalne aż do bólu. Realistyczna poetyka, obraz świata, charakter poszczególnych postaci, które są pretekstem do przedstawienia ocen ważnych dla autora środowisk i postaw. Na przykład biografia Zuzanny, jeden z głównych wątków