WYTRWAJMY

Dziś coraz większe grono publicystów pozwala sobie na ujawnianie wątpliwości wobec zachowania choćby polskiego rządu po tragedii smoleńskiej. Gdy czytam ich teksty, to mam wrażenie, iż po długim letargu zafundowali sobie obszerną prasówkę artykułów z „Gazety Polskiej” i „Nowego Państwa”. Gdzie byli nowo nawróceni głosiciele prawdy w czerwcu i w lipcu? Gdzie byli, gdy pijane hordy niemalże w asyście policji i straży miejskiej atakowały obrońców Krzyża Pamięci na Krakowskim Przedmieściu? A sprawa jest nad wyraz prosta – gdyby nie poświęcenie i determinacja ludzi, których pozwoliliście wtedy poniżać, nie moglibyście dziś odkrywać dawno odkrytych i nazwanych przez nich prawd. Gdy myślę o życzeniach noworocznych dla naszych Czytelników, przychodzi mi do głowy tylko jedna myśl – bądźcie, drodzy Państwo, tacy, jacy byliście przez te wszystkie miesiące po 10 kwietnia. Wytrwajcie. W tym numerze naszego miesięcznika analizujemy zjawisko ograniczania demokracji w Polsce. Tragedia smoleńska otworzyła mu drogę. Przyjęcie przez Donalda Tuska roli w rozpisanym na Kremlu scenariuszu będzie kosztować nas więcej, niż się mogło na początku wydawać. Zapłacimy za ten sojusz nie tylko rosyjskim śledztwem w sprawie katastrofy, festiwalem iście sowieckiej propagandy na temat jej przyczyn, ale także ograniczeniem wolności. Bo w nocy z 10 na 11 kwietnia w Smoleńsku Tusk przegrał w imieniu nas wszystkich. Dlatego też doprowadzenie do powołania międzynarodowej komisji do zbadania przyczyn śmierci