OSTATNI LEŚNI KWP

Ostatni leśni KWP „Murata” Działalność niepodległościowego ruchu oporu w środkowej Polsce po 1947 r. „Trzeba wspomnieć wszystkich, zamordowanych rękami także polskich instytucji i służb bezpieczeństwa, pozostających na usługach systemu przyniesionego ze Wschodu. Trzeba ich przynajmniej przypomnieć przed Bogiem i historią, aby nie zamazywać prawdy naszej przeszłości, w tym decydującym momencie dziejów” – Jan Paweł II. Przez ponad 60 lat próbowano zafałszować prawdziwe oblicze działalności niepodległościowej Konspiracyjnego Wojska Polskiego, a szczególnie ostatnich rebeliantów pod dowództwem kpt. Jana Małolepszego „Murata”. Pisano najczęściej o oddziale „Murata” jako o bandzie terrorystyczno-rabunkowej łamiącej żołnierskie zasady walki. Odmawiano im godności żołnierza niepodległościowego ruchu oporu. Po 1945 r., po tzw. wyzwoleniu przez Armię Sowiecką i zawłaszczeniu przez komunistów Polski nastał w niej czas terroru i bezprawia. Kraj był wówczas niesuwerenny, znajdował się pod ścisłą kontrolą Związku Sowieckiego. Żołnierze formacji narodowej i niepodległościowej, którzy wiosną 1945 r. podjęli walkę z polskimi kolaborantami, weszli w skład największej organizacji w środkowej Polsce pn. KWP „Lasy-Bory” pod dowództwem kpt. Stanisława Sojczyńskiego „Warszyca” (oficera 27. pp w Częstochowie, szefa Kedywu i komendanta batalionu AK „Ryś” w Obwodzie Radomsko, doświadczonego dywersanta). Stali się w pierwszym rzędzie wrogami reżimu komunistycznego, byli zwalczani