Bestie (2)

Zjednoczeni z ludnością O tym samym wydarzeniu rozpisywało się także pisemko dawnych ludowych partyzantów – „Głos Kombatanta Armii Ludowej” (czerwiec/lipiec 2004 r.), drukując „wystąpienie płk. Stanisława Szota z 16 maja 2004 r. podczas uroczystej 60. rocznicy bitwy partyzanckiej pod Rąblowem”. Szot mówił o potędze partyzantki GL-AL i partyzantki radzieckiej na Lubelszczyźnie i ich heroicznych, „trwających dzień i noc” bojach z Niemcami. O ZWZ-AK i BCh wspomniał tylko oględnie, że takie organizacje były. Szot podsumował: „Jeżeli walki zbrojne na Lubelszczyźnie i konspiracyjna działalność Lubelskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej w tamtych czasach nabrały tak szerokiego zasięgu, że dziś, po 60 latach dostrzegamy w nich zasięg ogólnonarodowy, to było to możliwe jedynie dlatego, że ludność wsi i miast Lubelszczyzny gorącymi sercami i ofiarnie wspierała naszą walkę. Była z nami zjednoczona”. A więc GL-AL, tak jak później PPR-PZPR, przewodnią siłą narodu, cieszącą się ogromnym społecznym poparciem. W kolejnym numerze „Polsce Wierni” (wrzesień 2004 r.) mogliśmy przeczytać: „W dniu 22 lipca br. [w 60. rocznicę walk partyzanckich – T.M.P.] w Lasach Parczewskich spotkały się dwie liczne grupy kombatantów Armii Ludowej z Lublina i Warszawy. [...] Z zadowoleniem można powiedzieć, że była to wielka patriotyczna manifestacja kombatancka, wyrażająca najwyższe uznanie dla walczących wówczas żołnierzy polskich i radzieckich oraz dla miejscowej ludności, dzięki której baza