Lobbing dla uczciwych

Zaczęło się w USA W Kongresie USA pojawił się, gdy powstały ponadstanowe organizacje gospodarcze. Za pierwszą lobbystyczną strukturę uważa się organizację farmerów „The Grange”, założoną w 1867 r. i reprezentującą wobec parlamentu interesy amerykańskiego rolnictwa. Później szybko powstawały inne formy lobbingu, wyrażające interesy różnych grup, którym nie wystarczała już parlamentarna reprezentacja i głos opinii publicznej.  Pod koniec XIX w. grupy nacisku, próbujące wywierać wpływ na organy władzy, żywiołowo powstawały także w całej Europie. Działaniom lobbystów wszędzie towarzyszyły oskarżenia o patologie, co wymusiło sformułowanie norm prawnych regulujących tę sferę życia społecznego. W USA regulacje takie wprowadzono już pod koniec XIX w., a ostatnia ustawa z 1996 r., zwana w skrócie „Ustawą o ujawnianiu lobbingu”, znowelizowała i usystematyzowała wiele dotychczasowych przepisów, obejmując te dziedziny życia publicznego, gdzie może – lub musi – pojawić się lobbing. Amerykanie są jednak wciąż krytyczni wobec praktyk lobbystów, którzy stają się coraz bardziej agresywni, przez co ich działalność kojarzy się nieodparcie z takimi negatywnymi zjawiskami, jak: zmowa rynkowa, płatna protekcja, korupcja, a przynajmniej z działalnością niejawną, tajną, czasem dywersyjną i niezgodną z interesem publicznym.  Kraje Unii Europejskiej w większości pozostają w fazie dyskusji o regulacji prawnej lobbingu.  Jak tworzyć prawo dotyczące lobbingu? To