Życiorys niedokończony

Życiorys dla ubeków Urodził się 23 stycznia 1924 r. w Krasocinie pow. Włoszczowa, w rodzinie Stanisława i Stanisławy z domu Klimczyk. Wykształcenie – szkoła powszechna i 3 klasy gimnazjum. Podporucznik z partyzantki, kawaler. W marcu 1944 r. miał wstąpić do oddziału partyzanckiego AK „Marcina” (Marcina Tarchalskiego) we Włoszczowie. Wkrótce jednak, jak twierdził, opuścił oddział, ponieważ ten „współpracował z obszarnikami wymierzając chłostę chłopom”(sic!) – co musiało miło zabrzmieć w ubeckim uchu. W Małogoszczy dołączył do oddziału partyzanckiego NSZ „Bema” (Stanisława Grabdy). Wówczas też przyjął ps. „Dąb” i został drużynowym. Z Małogoszczy oddział udał się w Opatowskie. Tam 9 czerwca 1944 r. brał udział w koncentracji oddziałów NSZ w Mirogonowicach pod dowództwem mjr. „Kazimierza” (Eugeniusza Krenera). Następnie do wybuchu powstania warszawskiego Ziental został łącznikiem między oddziałami partyzanckimi Kielecczyzny a Delegaturą Sił Zbrojnych w Kraju. Pod Warszawą miał też jakoby zostać awansowany na podporucznika i odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. We wrześniu 1944 r. przydzielono go do BŚ, do kompanii por. „Boba” (Edmund Bobrowski), z której rzekomo zdezerterował 28 listopada 1944 r. Między młotem a swastyką Według dokumentów i świadectw członków NSZ Bronisław Ziental ps. „Dąb” swoją konspiracyjną działalność prowadził w szeregach NSZ. Był członkiem patrolu Akcji Specjalnej, a potem należał do oddziału partyzanckiego NSZ „Żbika