Wolność i pamięć polska

„W 45. rocznicę nawiązania stosunków dyplomatycznych między rządem lubelskim a rządem ZSRR minister spraw zagranicznych RP i minister spraw zagranicznych ZSRR wymienili depesze”. Uwaga! – Polski „rząd wolności” rozpoczął od uczczenia inauguracji zniesienia przez okupanta, państwowości polskiej. W dniu 22 lipca, nazwanym przez B. Geremka „świętem konstytucyjnym”, przywódcy tych, którzy „obalili komunizm”, stali na trybunie obok członków Politbiura PZPR. Wspólnie złożono hołd i wieniec przy „pomniku wdzięczności (dla sowieckich okupantów). „Orkiestra odegrała Międzynarodówkę”. Uwaga! – Nie „obalono”, a podżyrowano narzucenie komunizmu Polsce. I guzik prawda, że „elity zawiodły”. Elita (l.p.) składająca się m.in. z marksizujących katolików, była zaklinowana „umowami Okrągłego Stołu”. Raz na zawsze. Zwłaszcza w sytuacji dominacji mieńszewików (określenie W. Bukowskiego), którym, po prostu, system gorbaczowski podobał się. Jeszcze większym głupstwem jest twierdzenie „ale to inna sprawa”. Nie, od początku, od Okrągłego Stołu, była to ta sama, jedna sprawa. 4 czerwca (i jego wyniki) nic nie zmieniły. Z exposè T. Mazowieckiego: „Wielkie mocarstwo wysuwa na ogół postulat określonej przez siebie strefy bezpieczeństwa, co praktycznie identyfikuje się ze strefą wpływów. Rozumne potraktowanie tej sprawy prowadzić musi do szukania rozwiązań uwzględniających, z jednej strony, interesy wielkiego mocarstwa, z drugiej, respektowanie suwerenności naszego państwa oraz pewnej swobody