Prowokacje III RP

Sfałszowana lojalka Kaczyńskiego Najsłynniejszą prowokacją III RP jest sfałszowanie na początku lat 90. tzw. lojalki Jarosława Kaczyńskiego, ówczesnego szefa Porozumienia Centrum. Dlaczego tylko teczka Jarosława Kaczyńskiego została sfałszowana przez SB – pytają z uporem lewicowi publicyści, stwarzając wrażenie, że do fałszerstwa doszło przed 1989 r. Jest to przemyślana strategia – powtarzane kłamstwo po pewnym czasie przyjmuje się za prawdę, a forsowana teza, że skoro jedna teczka została sfałszowana, doprowadza w końcu do przekonania, że SB uprawiało ten proceder powszechnie. Tymczasem śledztwo prowadzone przez warszawską Prokuraturę Okręgową jednoznacznie wykazało, że do fałszerstwa doszło już po 1989 r. Rzekomą „lojalkę” Jarosława Kaczyńskiego wydrukował tygodnik „Nie” Jerzego Urbana w czerwcu 1993 r. „Oświadczam, że będę przestrzegał przepisów stanu wojennego” – taki dokument miał być podpisany rzekomo przez Jarosława Kaczyńskiego 17 grudnia 1981 r. Autorem tekstu był Marek Brański, znany z kontaktów z byłymi funkcjonariuszami SB. Jarosław Kaczyński wytoczył gazecie Jerzego Urbana proces, który trwał sześć lat. Jeszcze w 1996 r. Marek Barański dostarczył do sądu nowe dokumenty. Dopiero w 1997 r. oświadczył, że on i jego pismo padli ofiarą prowokacji, gdyż ktoś dostarczył im sfałszowany dokument. Ostatecznie sąd skazał Barańskiego na 10 tys. zł grzywny. Oświadczenie Barańskiego zbiegło się z ujawnieniem zawartości tzw. szafy płk. Jana Lesiaka, który