Prowokacje Krasnali

Otóż Polskę na wspomnianym Biennale reprezentowała z nominacji ministra kultury i sztuki Bogdana Zdrojewskiego artystka z Izraela – Yael Bartana, która przedstawiła filmową trylogię ze Sławomirem Sierakowskim, szefem „Krytyki Politycznej”, w roli głównej. W pierwszej jej części zatytułowanej „Mary Koszmary” na pustym Stadionie Dziesięciolecia Sławomir Sierakowski wygłasza płomienne przemówienie, wołając: „Żydzi! Rodacy! Ludzie! Luuudzieee! To apel, ale nie apel poległych, tylko apel dla życia. Chcemy, aby do Polski wróciły 3 miliony Żydów i abyście znowu z nami zamieszkali. Potrzebujemy was! Prosimy, wróćcie!” (tekst Kinga Dunin i Sławomir Sierakowski). W drugiej części trylogii ludzie wracają, wznoszą w Warszawie kibuc, ale w trzecim filmie nieznany prawicowy zamachowiec morduje Sierakowskiego, kładąc kres utopii powrotu i osiedlenia. Choć The Krasnals startowali w otwartym, ministerialnym konkursie z projektem „Polki podnoszącej meteoryt z papieża”, odrzucono go na rzecz prezentacji „Krytyki Politycznej” w Pawilonie Polski na Biennale. Podsumowując weneckie wydarzenia, Krasnale na swoim blogu piszą, że: „»Krytyka Polityczna« pod przykrywką działań kulturalnych bez skrupułów pobiera środki z przyjaznego jej Ministerstwa Kultury. Na polu sztuki czuje się bezkarnie, bo wygodniej jest uprawiać politykę pod jej płaszczykiem. Nie trzeba niczego merytorycznie tłumaczyć, wszystko można usprawiedliwić artyzmem. Uważamy, że jest to nie fair! Niech politycy uprawiają politykę, a