Historia intencji mszalnej

Odnalezienie kolportowanej w Poznaniu ulotki zapraszającej na tę właśnie mszę św. wszczyna postępowanie operacyjne służb. Natychmiast zameldowano Centrali o zdarzeniu. Podjęto działania operacyjne w zakresie wrogiej propagandy pisanej. W depeszy do władz zwierzchnich informowano o dacie, godzinie, miejscu mszy św. i jej intencji: za poległych, uwięzionych i internowanych w czasie trwania stanu wojennego. Druk ulotki wykonała Społeczna Oficyna Wydawnicza „Syzyf”. W meldunkach szczegółowo opisany jest umieszczony na ulotce wizerunek krzyża, wkomponowany w zarys granic Polski. Dotychczas materiały operacyjne nie wskazywały na zamiar „zorganizowania” mszy św. przez środowiska, którymi interesowała się Służba. Podjęto zatem działania mające na celu ustalenie autorów i kolporterów ulotki. Funkcjonariusze informowali władze zwierzchnie na temat przeprowadzonej rozmowy z arcybiskupem poznańskim, a także z proboszczem kościoła św. Wojciecha ks. Zygmuntem Stanisławem Sterczewskim. Wiedziano, że arcybiskup zobowiązał księdza proboszcza do podjęcia takich działań, aby modlitwy nie miały wydźwięku „politycznego” i nie stały się zarzewiem „niepokojów społecznych”. W depeszy z 8 marca płk Zenon Daroszewski informował Warszawę o przeprowadzonej przez SB „rozmowie profilaktycznej” z proboszczem, który tłumaczył, że przyjął intencję, gdyż nieznany mu mężczyzna zamawiający mszę św. „sprawiał wrażenie” osoby, której krewny został internowany. Ksiądz skrupulatnie zrealizował obietnice dane