Wspomnienia z Syberii

Po przeszło 160 latach znów trafiają w ręce czytelników „Wspomnienia z Syberii” Ewy Felińskiej, matki przyszłego świętego Zygmunta Szczęsnego. Oglądamy w nich daleką Północ oczami kobiety niezwykle wrażliwej, chłonącej każdy szczegół nieznanej sobie rzeczywistości, a do tego odważnie mierzącej się z przeciwnościami losu, z rozpaczą, lękiem, tęsknotą… Ewa Felińska to szlachcianka rodem z Litwy, autorka powieści obyczajowych i pamiętników, wreszcie pierwsza na ziemiach polskich samodzielna działaczka niepodległościowa i konspiratorka, która za udział w spisku Szymona Konarskiego została zesłana na Sybir. Swój dramat rozłąki z ojczystą ziemią i najdroższą na świecie gromadką dzieci, swą drogę na Północ, a potem pobyt na wygnaniu w Berezowie opisała we wspomnieniach, które po raz pierwszy ukazały się w 1850 r. na łamach wileńskiego „Athenaeum”. Teraz zaś, po przeszło 160 latach, znów trafiają w ręce czytelników, tyle że w uwspółcześnionym opracowaniu Marty Gambin-Żbik, by tak samo jak przed laty sycić naszą ciekawość obrazami z życia nie tylko mieszkańców Berezowa, lecz także dzikich Ostiaków i Samojedów czy wreszcie napotkanych po drodze polskich zesłańców… Aby jej wspomnienia mogły przejść przez cenzurę, musiała wiele przemilczeć, pisząc tak, jakby nie doświadczała traumy wygnania, lecz jak gdyby  uczestniczyła w jakiejś ekscytującej podróży do najdalszych zakątków świata. Mimo to jednak w jej opowieściach wciąż daje się odczuć dojmującą tęsknotę za domem, za