Trójmorze – szansa dla regionu

Trójmorze to inicjatywa niezwykle cenna zarówno z perspektywy geopolitycznej, jak i gospodarczej. Państwa tworzące ten projekt, z wyjątkiem Austrii, w dalszym ciągu pozostają daleko w tyle za rozwiniętymi i bogatymi krajami Europy Zachodniej. Jeśli spojrzymy na takie parametry, jak PKB per capita według parytetu siły nabywczej czy średnie wynagrodzenie w państwach Starej Unii i porównany je z tymi w Polsce, lepiej zrozumiemy, o czym mowa. Polska, jeśli chodzi o ten pierwszy wskaźnik, osiąga 68 proc. średniej unijnej, tymczasem na przykład w Niemczech jest to 123 proc., w Danii zaś 124 proc. Średnia stawka za godzinę pracy w Polsce to niecałe 6,5 euro. Średnia dla Wspólnoty to 23 euro. Różnicę widać zatem gołym okiem. Chociaż Europa Środkowo-Wschodnia w ostatnim czasie szybko się rozwija, to jeśli chodzi o poziom życia, Zachód jest daleko przed nami. Nie ma co także liczyć na deszcz pieniędzy z unijnej kasy. Te czasy są już wyraźnie za nami. Zachodnie stolice zresztą coraz bardziej traktują dotacje jako narzędzie wywierania wpływu na biedniejszych partnerów. Próbują zatem uzależniać ich wypłatę od niejasnych kryteriów związanych z praworządnością. W praktyce zaś może chodzić o to, że biedniejsi nie dostaną pieniędzy, jeśli nie zrobią tego, czego oczekują bogatsi. Szczególnie przychodzi tu na myśl polityka imigracyjna i zgoda na tzw. mechanizm relokacji. Płacimy, więc wymagamy, róbcie, co każemy, albo zakręcimy kurek z unijnym groszem – taki przekaz można