Czym jest … krzyż

Krzyż posiada głęboką i bogatą symbolikę, niezwykle uniwersalną, gdyż w rozmaitych formach pojawiał się na całym świecie, w różnych czasach i kulturach. Znak krzyża jest starszy niż chrześcijaństwo. Krzyż w kształcie litery „T” („tau”) pojawiał się na przykład w Egipcie, oznaczając centrum świata, symbol panowania nad wszystkim siły słońca. Krzyż wpisany w koło związany był z kultem solarnym również u Hetytów, na Bliskim Wschodzie zaś krzyż grecki był symbolem nieba i ziemi, słońca, czterech stron świata, a także kosmosu. Do V wieku przed Chrystusem krzyż był symbolem życia, zdrowia i ochrony przed śmiercią, później jednak, za sprawą coraz powszechniejszych ukrzyżowań, stał się wstydliwym symbolem hańby, na którym ginęli wykluczeni ze społeczeństwa przestępcy, symbolem śmierci. Stereotyp tego znaczenia odbijał się na chrześcijanach do IV wieku. By nie narażać świętego symbolu na profanację i szyderstwo, ukrywano właściwy znak krzyża za różnymi przedstawieniami. Dopiero Konstantyn Wielki otworzył drogę do publicznego przedstawiania krzyża.  Tym, co różni krzyż w czasach i kulturach przedchrześcijańskich od krzyża chrześcijańskiego, jest nowy sens nadany mu przez Ukrzyżowanego. Dopiero za Jego sprawą stał się on świętym symbolem odkupienia, znakiem haniebnego poniżenia i pełnego chwały wywyższenia, zwycięstwa życia nad śmiercią, śmierci i zmartwychwstania, zbawienia i nadziei. W misterium krzyża spotykają się bowiem skrajności, łączą się przeciwieństwa. Linia