Pokusa wiąże się nieodłącznie z zakazem, zakazane jest zaś to, co nie nasze, co nam się nie należy i co może nam tylko zaszkodzić. Sprawia, iż zapominamy o tym, że zakazy nas ograniczają, ale i zarazem chronią. To, co przyjemne, pociąga, nawet gdy wiemy, że jest niezdrowe, gdyż ludzkie pragnienie, inaczej niż rozum, nie zna ograniczeń. Rozum pozwala człowiekowi trzymać się ograniczeń narzuconych mu przez naturę, zaś pragnienie każe człowiekowi wykraczać poza przyrodzone mu granice.
Ulegając pokusie, człowiek łamie zakaz zawarty w narzuconych mu granicach, przekracza je, ważąc się na więcej, niż może sobie pozwolić jako człowiek właśnie. Pokusa jest zatem formą wolności negatywnej. Człowiek łamiąc zakaz dla niego samego, aby dowieść sobie swojej mocy, tego, że granice dla niego nie istnieją, wolności bowiem nie zyskuje, lecz ją traci.
Znamy wiele przypowieści o pokusie i uleganiu jej. Jedna wiąże się z opowieścią o raju, gdzie człowiek żył w szczęściu i nieświadomości dobra i zła, a jednocześnie nie był oddzielony od świata natury. Bóg zakazał człowiekowi spożywania owoców z drzewa wiedzy, jednak Ewa złamała zakaz i tym aktem nieposłuszeństwa wobec Boga utraciła raj, dla siebie i dla Adama. Ewa tłumaczy swoje zachowanie tym, że została skuszona przez węża. Ten zaś, kto kusi do złego, składa tym samym fałszywe obietnice spełnienia. Przedstawia złamanie zakazu jako tylko pozornie złe, a uleganie pokusie pokazuje jako w istocie mało szkodliwe i błahe. Kuszony
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.panstwo.net
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
