Czym jest… cel

Różne możemy mieć cele – krótkoterminowe i długoterminowe, potencjalne i aktualne, ogólne, pośrednie i szczegółowe. Cel, w perspektywie etyki, to stan, do jakiego chcemy doprowadzić, realizując dane działanie. To kres świadomego działania, który postrzegany być może w dwu aspektach: w sensie przedmiotowym, jako przedmiot bądź skutek zamierzonego działania, i w sensie podmiotowym, jako racja, powód lub motyw działania. Celowo działać może pojedynczy człowiek, a także grupa osób – organizacja, grupa społeczna czy też całe społeczeństwo. Dążenie do celu nie istnieje jedynie jako świadomy wybór celów i ich chcenie. Bowiem chcemy czegoś tylko dlatego, że odczuwamy pierwotne bycie ku temu. Bez tego poczucia świat wokół byłby dla nas obojętny i nie mielibyśmy powodów, by chcieć tej właśnie, a nie innej rzeczy. Chcemy czegoś, bo to wydaje się nam wartościowe, bo jawi się nam jako dobro. I od tego, co nam się dobrem wydaje, zależy to, czego chcemy, co więc obierzemy za cel, do którego warto dążyć. Ważne zatem jest to, jakim wartościom hołdujemy w swoim życiu, które z nich uznamy za te, które warto realizować. W ujęciu teleologicznym odpowiadamy najpierw na pytanie: „co chcę osiągnąć?”, a następnie: „jak to mogę osiągnąć?”. Szukając odpowiedzi na drugie zagadnienie, musimy rozważyć wszystkie sposoby osiągnięcia zamierzonego celu i wybrać ten, który pozwoli nam sięgnąć upragnionego. Wybór jednego z możliwych do realizacji środków podyktowany jest odrzuceniem tych,