Wataźka do wynajęcia

As Wałęsy Lepper wszedł do poważnej rozgrywki w 1992 r., kiedy powstał pierwszy antykomunistyczny rząd Jana Olszewskiego. Wałęsa od początku nie chciał z tym rządem współpracować, a na wiosnę 1992 r. przystąpił do jego obalenia. Potrzebował do tego większości w Sejmie, mediów i poparcia ulicy. Większość udało się sklecić z egzotycznej koalicji UD, KPN, PSL, KLD i SLD. Media niemal całkowicie popierały Wałęsę, a niepokornych dziennikarzy szybko kneblowano. Pozostał problem poparcia ulicy – tu wykorzystano, wykreowanego na współczesnego Janosika, Andrzeja Leppera. Przywódca Samoobrony przygotowywał się do ataku przez kilka miesięcy; nie zatrzymało go nawet to, że rząd Olszewskiego w ciągu pół roku swojego istnienia zdążył przygotować systemowe rozwiązania, gwarantujące rolnikom oddłużenie gospodarstw. Na zjeździe Samoobrony w Zamościu Lepper nazwał Olszewskiego degeneratem, a marszałka senatu Andrzeja Stelmachowskiego – głąbem. Swoje pięć minut przewodniczący dostał dokładnie pod koniec rządów Olszewskiego. Na drogi wyjechały wówczas ciągniki, kombajny i samochody należące do zwolenników Samoobrony. Krajowi zagroził paraliż komunikacyjny. Sytuacja stała się na tyle poważna, że minister rolnictwa oskarżył rolników o chęć objęcia siłą władzy. 4 czerwca Wałęsa doprowadził do obalenia ekipy Olszewskiego, ale prezydent na tym nie poprzestał. Na szefa nowego rządu Wałęsa wyznaczył przewodniczącego PSL Waldemara Pawlaka, uchodzącego w tym czasie za marionetkę