Spowiedź „Bulteriera”

Wolność spełniania rozkazów A jeśli dziennikarze chcą tak pisać? – Chcą albo się wpisują w pewien schemat, nasiąkają modą. Niedawno np. włączyłem radio i słuchałem rozmowy Moniki Olejnik z Donaldem Tuskiem. Pierwsze pytanie: co pan sądzi o tym, że iskrzy na linii PiS – LPR? Gdyby gościem był polityk PiS-u, padłoby zapewne pytanie, dlaczego Dorn nazwał kogoś burymi sukami albo czemu Kurski niszczy wolność mediów.  Może to wynika z sympatii dziennikarki do Donalda Tuska? Ma do tego prawo. – Tak samo jak Kamil Durczok, który ma pełną wolność wyrzucić ze studia polityka, z którym Miller akurat nie ma ochoty rozmawiać. Olejnik mogłaby zapytać Tuska, co sądzi o tym, że nową twarzą PO staje się Paweł Piskorski – chachmęt, którego teraz obciążają świadkowie koronni – że Piskorski żąda wyrzucenia sumienia antykorupcyjnego PO, Julii Pitery. Ale nie pyta o to. Podobnie wyglądały debaty przed wyborami. Ktoś to śmiesznie ujął: pytanie do Kaczyńskiego – co pan zrobił źle? A pytanie do Tuska: co pan sądzi o odpowiedzi pana Kaczyńskiego, że Kaczyński zrobił źle? Tak wygląda ta wolność. Ci ludzie może są wolni, ale grają wszyscy w jedną stronę.  Chciałby Pan, żeby kiedyś to prawicowe poglądy były tymi „poprawnymi”, a lewicowe i centrowe wylądowały na marginesie? – Nie uwierzycie mi, ale nie chciałbym tego. Chciałbym, żeby było fifty – fifty. Bo tylko to jest ciekawe.  A da się coś zrobić, żeby tak było?  – Nie wiem,