Równouprawnienie kontrolowane

Oto w poniedziałek, następnego dnia po zakończeniu spotkania, które była prezydentowa firmowała swoim nazwiskiem, wszystkie trzy główne dzienniki opublikowały sondaż GfK Polonia dla „Rzeczpospolitej”, z którego wynika, że Jolanta Kwaśniewska byłaby w przyszłych wyborach najpoważniejszym, po Donaldzie Tusku, kandydatem do fotela prezydenckiego – 47 proc. poparcia wyborców. Obecny prezydent RP Lech Kaczyński otrzymałby tylko 26 proc. Otóż takich zbiegów okoliczności – ogromna, międzynarodowa impreza firmowana przez Kwaśniewską, a następnego dnia sondaże, z których wynika, że jest świetnym kandydatem do najwyższego urzędu w państwie – w polityce nie ma. Natomiast, owszem, są w świecie PR-u. Wydarzenie to jest oczywistym dowodem istnienia sił, które dysponują ludźmi, możliwościami oraz funduszami, aby wspierać i promować panią Kwaśniewską, budować jej prestiż i wiarygodność, aby tuż przed rozpoczęciem maratonu ustawić ją na linii startu. Nie jest tajemnicą, że wzorcem, swoistym role model byłej prezydentowej jest Hillary Clinton, zaproszona zresztą na spotkanie (każdy ma takiego idola, na jakiego zasługuje), i że Kwaśniewska od lat postępuje jej śladem. W każdym razie ta koincydencja jest ewidentnym sygnałem, że III RP trzyma się, niestety, mocno i wciąż czeka na swoją wielką szansę. „Crème de la crème” polskiego feminizmu Powracając do samego Kongresu Kobiet Polskich: już pierwszy panel wzbudził moje wątpliwości. Otóż wystarczy przypomnieć nazwiska panelistek