Mecenas Hejmowski – sprawa „Maestro”

Mecenas Hejmowski był jednym z najwybitniejszych poznańskich prawników. Po zakończeniu wojny zasłynął m.in. jako obrońca oprawcy „Kraju Warty”, gauleitnera Artura Greisera. Występował również w procesach członków podziemia antykomunistycznego, stawianych przed obliczem złowrogiego Wojskowego Sądu Rejonowego w Poznaniu – stalinowskiego narzędzia represji. Z uwagi na wyjątkowy autorytet i powszechny szacunek, jakim darzono go w środowisku poznańskiej palestry, bezpieka zaczęła „rozpracowanie” mecenasa. Z początkiem marca 1956 r., na kilka miesięcy przed wybuchem powstania, założono na Hejmowskiego sprawę operacyjną o kryptonimie „Maestro”. Na podstawie analizy akt sprawy można się zorientować, że mecenas był rozpracowywany „prewencyjnie” już od połowy lat 40. Jednakże zdecydowana eskalacja działań operacyjnych przypadła na koniec 1956 r., tuż po zakończeniu procesów. Oficer operacyjny Wydziału III poznańskiej Służby Bezpieczeństwa ppor. Stanisław Kłys stwierdził, że obserwację mecenasa należy prowadzić przede wszystkim pod kątem jego antysocjalistycznej postawy i utrzymywania kontaktów z działaczami „wrogich” ugrupowań politycznych. Plan działań bezpieki zmierzał do systematycznego zadręczania mecenasa Hejmowskiego kontrolami finansowymi i skompromitowania go w środowisku poznańskiej palestry jako łapownika i osobę pobierającą za swe usługi zbyt wygórowane honoraria. Pomocni w realizacji zamierzeń SB okazali się tajni współpracownicy o pseudonimach „Sobkowski” i „Janusz”,