Emigracja utrzymuje Ukrainę

Trzech Wiktorów i jedna Julia Niegdyś polityczni sojusznicy, a dzisiaj wrogowie – prezydent Ukrainy Wiktor Juszczenko i premier Julia Tymoszenko – prowadzą zawziętą walkę na Campus Martius Ukrainy. Mimo deklaracji o wzroście ekonomicznym i przeprowadzeniu reform, koniecznych dla członkostwa w NATO i UE, ukraińskie społeczeństwo obserwuje ze zdziwieniem rozdźwięk między rozporządzeniami prezydenta a ustawami rządu Ukrainy, najczęściej kompletnie sprzecznymi. Choć prawda jest taka, iż stanowiska prezydenta i pani premier w rzeczywistości różnią się niewiele. Przyczyną „cichej wojny” pomiędzy nimi są prezydenckie wybory w 2009 r. oraz realna władza w państwie, polegająca na obsadzeniu kluczowych stanowisk swymi ludźmi oraz dostęp do dzielenia pieniędzy budżetowych. Poważnym problemem dla obu stron są konflikty oligarchów, w które bardzo często są wciągnięci i prezydent, i premier. Osobną pozycję zajmuje „wielka rada dyrektorów”, znana jako Partia Regionów, z Wiktorem Janukowyczem na czele. Celem jej działalności jest przede wszystkim dyskredytowanie prezydenta i premiera przed wyborcami i na forum międzynarodowym. Ukraińskie media opisywały wielokrotnie proceder wyciągania poszczególnych deputowanych z koalicji i przejmowanie ich przez opozycję. Głównym argumentem za zmianą politycznych sympatii parlamentarzystów miały być potężne, bo sięgające milionów dolarów, prezenty przekazywane im przez „radę dyrektorów”. Ukraińska scena polityczna ma też swojego