Zmiana gospodarczego suwerena

Jedną z najważniejszych cech dokonującej się w Polsce rewolucji jest zmiana gospodarczego suwerena. Suweren to nie tylko ten, kto realnie podejmuje decyzje, lecz także ten, który jest ich podstawowym beneficjentem. Kim byli beneficjenci III RP? Przede wszystkim to środowiska postkomunistyczne, które znalazły partnerów w części solidarnościowej opozycji i zachodniego kapitału. Przyłączyło się do nich sporo ludzi, którym zapewnili społeczny i ekonomiczny awans w zamian za uznanie warunków gry. Dostęp do kredytów, państwowych koncesji, zwolnień podatkowych powodował, że w sumie te liczące kilka milionów osób grupy społeczne zyskały ekonomiczną przewagę nad resztą społeczeństwa. Rozbieżności w poziomie dochodów łagodził fakt, że od kilkunastu lat Polacy mieli swobodny dostęp do europejskiego rynku pracy i uciekali przed nędzą w emigrację. Niemniej znaczna część społeczeństwa znalazła się w przedziale dochodów, który stawiał nas w ogonie Unii Europejskiej. Szczelny system dystrybucji bogactwa powodował, że niezadowolenie zaczęła odczuwać także część grup uprzywilejowanych w III RP. Postawiono im szklany sufit dochodów, preferując obcy kapitał i ludzi władzy. To ta wyrosła w III RP klasa średnia zniechęcona brakiem możliwości dalszego rozwoju porzuciła obóz władzy. Niewielka grupa przekierowała głosy na PiS, reszta wybrała nową opozycję albo nie głosowała. Jednocześnie PiS-owi udało się uaktywnić część grup pokrzywdzonych w III RP. Te dwa zjawiska doprowadziły do