NAJPIĘKNIEJSZE NOGI II RP

Wygnane z Poznania Leokadia Halama urodziła się 20 lipca 1911 r. w Czerwińsku nad Wisłą. „Urodziłam się o dwunastej w nocy po przedstawieniu, w którym mama jeszcze tańczyła” - pisała. Jej matka, Marta Cegielska, była poznanianką. Jak pisze Halama, uciekła ona z domu razem ze swą... ciotką, Ludwiką Cegielską, która ukończyła Szkołę Baletową Teatru Wielkiego w Warszawie. Po to, żeby tańczyć. To było u nich rodzinne. W autobiograficznej książce „Moje nogi i ja”, opracowanej przez Teresę Krzemień, z której czerpię jej wypowiedzi, wyliczała: „matka tancerka, cztery córki tancerki, dwaj zięciowie tancerze i choreografowie, wnuczka (córka Zizi i Parnella) tancerka i profesorka tańca – wreszcie i moja wnuczka, Melody, zapowiadająca się na zdolną tancerkę. Bagatela! Cztery pokolenia”. Pewnego razu matka przyjechała z recitalem do swego rodzinnego Poznania. Wówczas jej krewny, Stefan Cegielski, syn Hipolita Cegielskiego, właściciela fabryki „Cegielski”, kazał zerwać wszystkie afisze reklamujące spektakl. Zaproponował też Ludwice i Marcie mnóstwo pieniędzy w zamian za obietnicę, że nigdy nie wystąpią w Poznaniu. Chciał, by wyjechały zagranicę. „Stary banał: panna z dobrego domu nie mogła być wtedy tancerką, nie wypadało” – pisała Loda Halama. Wyjechały do Baku w Rosji, gdzie Ludwika wyszła za sławnego angielskiego akrobatę, Roberta Gallafanta. Loda od dzieciństwa prowadziła wraz z rodzeństwem życie koczownicze. Tournée po różnych miastach oznaczało zmiany szkół,