Pożegnanie z Afryką Francuską

Do stycznia 2025 roku sześć krajów zachodnioafrykańskich – kolejno Mali, Burkina Faso, Niger, Czad, Senegal i Wybrzeże Kości Słoniowej – zerwało więzi wojskowe z Francją. To tylko pierwszy krok do zakończenia postkolonialnej relacji z dawną metropolią.
„Pozwolę sobie przypomnieć, że Francja nie ma ani zdolności, ani legitymacji do zapewnienia suwerenności Afryki”
Ousmane Sonko, premier Senegalu
W sylwestrową noc prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej Alassane Ouattara ogłosił, że 600 francuskich żołnierzy stacjonujących w tym zachodnioafrykańskim kraju ma się wynieść w ciągu miesiąca. Siedem dni wcześniej premier Senegalu Ousmane Sonko potwierdził, że Francja będzie musiała zamknąć swoje bazy i ewakuować 160 wojskowych do końca 2025 roku. Chwilę wcześniej za wojskową obecność Paryżowi „podziękował” Czad – uchodzący do tej pory za najpewniejszego sojusznika Francji w tej części Afryki. Wcześniej, w ciągu ostatnich paru lat, Francuzów – nie tylko w sensie wojskowym, lecz także gospodarczym, politycznym, kulturowym – wyprosiły, po przewrotach wojskowych, junty w Mali, Burkina Faso i Nigrze. Pięć lat temu Francja miała na kontynencie 10 tys. żołnierzy, w większości walczących z dżihadystami. Do końca tego roku będzie ich tylko (maksymalnie) 2 tys., głównie w Dżibuti i Gabonie.
Francafrique, czyli strategia postkolonialna Paryża
Przez dziesięciolecia Francja utrzymywała swoje wpływy w byłych koloniach dzięki bliskim związkom z lokalnymi



Artykuł dostępny tylko dla subskrybentów
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.panstwo.net
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
- Możliwość odsłuchiwania artykułów gdziekolwiek jesteś [NOWOŚĆ]
- Dostęp do wszystkich treści bieżących wydań "Nowego Państwa"
- Dostęp do archiwum "Nowego Państwa"
- Dostęp do felietonów on-line
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
W tym numerze
-
Jeśliby ktoś zaproponował mi wyrzeczenie się tysiącletniej polskiej tradycji, kultury, historii, mazurków Chopina, pięknych wierszy Mickiewicza, powieści Sienkiewicza, mądrych bajek Krasickiego i ...
Niezwykłość życia
„Jestem najpierw żołnierzem, potem kapłanem, a dopiero potem filozofem” – mówił o sobie o. Józef Bocheński. Te słowa oddają hierarchię jego życia, nie były na pewno jakimś jedynie wymyślonym zgrabnym...Dziki putinizm. Jak wojna zmieniła Rosję
„Dzisiejszego Putina można porównać do konstrukcji nośnej domu. Jego rola jest podobna do roli ścian nośnych, na których wszystko spoczywa. W oczach rosyjskich elit, także tych niezadowolonych z ...Transhumanizm – wyzwolenie czy koniec człowieka?
Mimo że idee transhumanizmu wyrastają ze szlachetnych pobudek udoskonalenia istoty ludzkiej, to głosiciele tego nurtu wydają się w swoich postulatach posuwać do twierdzeń, że celem człowieka powinno...Biskup-wojownik Jon Arason i ostatni bój islandzkich katolików
Prawie całe swe biskupie życie spędził u boku konkubiny, z którą związał się zaraz po święceniach kapłańskich. Spłodził z nią co najmniej dziewięcioro dzieci. W wolnych chwilach pisał wiersze i ...Wojna Północna. Rosja zetrze się z NATO nad Bałtykiem
„I my też świetnie wiemy, że dziś Gruzja, jutro Ukraina, pojutrze państwa bałtyckie, a później może i czas na mój kraj, na Polskę!” prezydent Lech Kaczyński, 12 sierpnia 2008 roku W każdej z trzech...