Z pamiętnika Idalii Żyłowskiej
„Ci, którzy dziś pamiętają Idalkę, nie mogą zapomnieć jej subtelności, skromności, jej głębokiego spojrzenia na życie, choć była zamknięta w sobie” – pisała wileńska dziennikarka o Idalii Żyłowskiej – córce Józefa Mackiewicza.
Józef Mackiewicz miał dwie córki: Halinę Antoninę i Idalię. Halina urodziła się w 1925 roku, pochodziła ze związku małżeńskiego zawartego w 1924 roku przez 22-letniego wówczas Józefa z Antoniną Kopańską, nauczycielką z Wilna. Małżeństwo przetrwało zaledwie kilka lat. Idalia, druga córka pisarza, przyszła na świat w 1931 roku – była owocem romansu z Wandą Żyłowską, korektorką z redakcji wileńskiego dziennika „Słowo”, w której oboje pracowali.
W ostatnich latach powstało wiele publikacji biograficznych poświęconych Józefowi Mackiewiczowi – w żadnej jednak z nich nie znajdziemy informacji na temat córek pisarza, poza jedynie zdawkowymi zdaniami. Kazimierz Orłoś, pisarz, siostrzeniec Józefa Mackiewicza, młodszy o dziesięć lat od swojej kuzynki Haliny Mackiewiczówny, w „Dziejach dwóch rodzin. Mackiewiczów z Litwy i Orłosiów z Ukrainy” (Wydawnictwo Literackie, Kraków 2015) przywołał ją kilkakrotnie we wspomnieniach. O drugiej córce swego wuja Józefa pisze krótko: „Historia Idalki, jak mówiło się o niej w rodzinie, zasługuje na osobne, dłuższe opowiadanie. Do napisania w przyszłości”.
To milczenie o córkach pisarza mogłoby sugerować, że nie interesował się nimi, co przeczy prawdzie. Józef Mackiewicz utrzymywał
Artykuł dostępny tylko dla subskrybentów
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów www.panstwo.net
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
- Możliwość odsłuchiwania artykułów gdziekolwiek jesteś [NOWOŚĆ]
- Dostęp do wszystkich treści bieżących wydań "Nowego Państwa"
- Dostęp do archiwum "Nowego Państwa"
- Dostęp do felietonów on-line
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
W tym numerze
-
Oprócz nieśmiertelności, którą można nazwać metafizyczną i która wynika z nieśmiertelności istoty człowieka, czyli z jego duszy, można też wyróżnić inne jej rodzaje, dzięki którym człowiek, kończąc...
„Ubrany w szkarłatny ornat ran swoich” Historia św. Andrzeja Boboli, Duszochwata ze Strachociny
„Męczeństwo błogosławionego Boboli: oczy wyłupione, ręce odarte z ciała aż do kości, nos i wargi ucięte, wieniec ze zmoczonych witek, które się kurczą, język wydarty, ofiara leży na gnoju, ciało...Rozczochrane myśli spisane w leniwym cieniu peruwiańskiej wiosny
Nawet najbardziej drobiazgowo przygotowany plan wyjazdu musi mieć pewien margines. Nie tyle błędu, ile wolności na nowe. Na to, co nieprzygotowane. Czego nie da się po prostu przewidzieć. A już na...Człowiek w obliczu katastrofy
Katastrofy naturalne są dla człowieka, jako świadka tych wydarzeń, sprawdzianem jego człowieczeństwa, a na polu społecznym są sprawdzianem jego integracji i woli działania na rzecz dobra wspólnego...Upiory znad Jeziora Kortowskiego
Historia Kortowa jest przykładem tego, do czego prowadzi antychrześcijańska, totalitarna ideologia. Do czego prowadzi nienawiść, żądza zemsty. Człowiek bez Boga, wartości staje się zwierzęciem,...Nadzieja wśród ruin – Mosul siedem lat po wojnie
Odbudowa Mosulu postępuje. Odtworzono niezbędną infrastrukturę, trwa również odbudowa starego miasta. Przed wojną musiało być wyjątkowo piękne, o czym świadczą resztki zdobień drzwi i fasad, które...