„Jednostka – zerem”, czyli Rosja

Stalin, gdy mówiono mu o olbrzymich stratach żołnierzy Armii Czerwonej w II wojnie światowej i rozpaczy matek poległych sołdatów, miał odpowiadać: „Urodzą nowych”… Bezmiar cynizmu? Dla ludzi Zachodu – tak, ale Rosja biała, Rosja czerwona czy Rosja Putina rozumowała i rozumuje w innych kategoriach niż Zachód. Zachód załamuje ręce nad ofiarami wśród ludności cywilnej, Wschód wzrusza ramionami, bo to tylko środek do osiągnięcia celu militarnego.

Federacja Rosyjska stosuje na Ukrainie podobną strategię, co Związek Sowiecki po tym, jak Berlin podarł Pakt Ribbentrop–Mołotow i zdradziecko (sic!) napadł na, by użyć tytułu książki Aleksandra Bergmana, „Najlepszego sojusznika Hitlera”, czyli ZSRS. Wówczas Rosjanie rzucali żołnierzy do nieprzygotowanych ataków, ponosili wielkie straty, ale ponieważ dysponowali olbrzymią liczbą żołnierzy, to w końcu realizowali swoje cele militarne, nawet przy niesłychanie wysokim wskaźniku zabitych i rannych. Czy nie dzieje się podobnie teraz? Rosja ponosi olbrzymie straty w ludziach i sprzęcie, ale będąc państwem przeszło 150-milionowym, ma z czego je uzupełniać. Ukraina walczy dzielnie i przemyślnie, ma duże, lecz jednak ograniczone zasoby ludzkie.

Rosja zabija cywilów. Ale to dla niej – czego Zachód zupełnie nie rozumie – taki sam cel militarny jak wojskowy poligon, lotnisko czy fabryka amunicji. Masakrowanie ludności cywilnej jest przyjmowane z potępieniem przez międzynarodową opinię publiczną. To jeszcze