Stworzenie świata przez nową lewicę czyli autorzy i zwolennicy rewolucji '68 o sobie swoich poglądach i buncie

Poniżej znajdą Państwo fragmenty dzieł ideologów buntu 1968 roku. Cytaty są zgrupowane w trzech częściach: w pierwszej znajduje się admiracja antywartości i przykładów działania zbrodniczego oraz patologicznego systemu marksistowskiego, w drugiej czytamy słowa potępienia dla tradycyjnych wartości i zastanego porządku, w trzeciej zaś propozycje nowej lewicy, które kończyły się anarchią lub totalitaryzmem. Część autorów w roku 1968 miała już znaczny dorobek pisarski (Henri Lefebvre, francuski filozof marksistowski, Herbert Marcuse, współzałożyciel tzw. szkoły frankfurckiej) lub dopiero stawała się ikonami lewicowej inteligencji, publikując swoje główne dzieła właśnie pod koniec lat 60. (jak Raoul Vaneigem lub Guy Debord), lub też dopiero współcześnie staje się piewcami rewolty (Gabriele Gillen, urodzona w 1959 r.). Nie mogło też zabraknąć znanego, ale bardzo wstydliwego cytatu europejskiego polityka Partii Zielonych Daniela Cohn-Bendita, przyznającego się do pedofilskich praktyk. POCHWAŁA PATOLOGII Wzniosłe życie Marksa i Engelsa „W tym miejscu, aby uśmierzyć owe niepokoje, można odwołać się do Marksa i Engelsa – i to nie tylko do ich tekstów, ale do ich życia, do ich ludzkiej rzeczywistości. Czyjeż życie było bardziej pełne, bardziej wzniosłe niż ich własne? Poprzez walkę i działanie Marks zaznał wszelkich radości. Jego miłość do Jenny von Westphalen jak i jego przyjaźń dla Engelsa, zasługują na to, aby pomieścić je wśród miłości i przyjaźni