Taktyka „żelaznej miotły”. Czy Tusk zamachnie się na wybory prezydenckie?

Z podobną sytuacją Polska nie miała do czynienia po 1989 roku. Po przejęciu władzy przez tzw. koalicję 13 grudnia kwestionowane są konstytucyjne organy państwa, prawo jest przez rządzących łamane w sposób ostentacyjny, a przeciwnicy polityczni poddawani szykanom i próbom anihilacji nie tylko politycznej, lecz wręcz fizycznego wyniszczenia. Całość tych działań ma na celu trwałą zmianę stosunków społeczno-politycznych w Polsce, a kluczowym elementem tego działania jest zniszczenie największej partii opozycyjnej.

O tym, że przedstawiciele rządzącej dziś koalicji uważają lata 2015–2023 za czas rzekomego „autorytaryzmu”, nie trzeba nikogo przekonywać. Sami powtarzają to od wielu lat. Na długo przed momentem podwójnego zwycięstwa prawicy w wyborach parlamentarnych i prezydenckich tzw. obóz III RP nie ustawał w przekonywaniu Polaków o tym, że ewentualne zwycięstwo partii Jarosława Kaczyńskiego będzie oznaczać „wejście na ścieżkę autorytaryzmu” i „odwrót od Europy”. Już wówczas nakręcano spiralę paniki moralnej, która osiągnęła apogeum przed wyborami parlamentarnymi w 2023 roku.

Nakręcanie paniki

Można w zasadzie zaryzykować tezę, że nie było w trakcie obydwu kadencji Zjednoczonej Prawicy dłuższego okresu, w którym ówczesna opozycja próbowałaby zejść z wysokiego diapazonu retoryki, w której „zamordyzm” i „dyktatura” były w odniesieniu do ówczesnych rządów  określeniami delikatnymi. Nie stało się to nawet w momencie wybuchu globalnej pandemii koronawirusa,