Z perspektywy Nieba

12 grudnia 2019 roku, w dniu, w którym przypada wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe, francuski ruch Renaissance catholique zainicjował akcję modlitewno- -ekspiacyjną z powodu uroczystego wprowadzenia figurki inkaskiego bóstwa Pachamamy do Bazyliki św. Piotra. Zaznaczono, że to pierwsze zatwierdzone przez Kościół objawienie Maryjne (12 grudnia 1531 roku) „oddaje ducha dzisiejszego kryzysu ewangelizacji rdzennych mieszkańców Ameryki Łacińskiej i zamieszania, jakie powstało na skutek »akceptacji« pogańskiego bóstwa przez ostatni synod”. 12 grudnia 1531 roku Matka Boża ukazała się Indianinowi Juan Diego na wzgórzu Tepeyac, gdzie wcześniej znajdowała się świątynia Tonantzin poświęcona tamtejszemu bóstwu Matce Ziemi – Coatlicue – czczonej jako bogini ziemi, życia i śmierci. Aztekowie składali jej ofiary z ludzi, wierząc, że krew daje ziemi płodność. Matka Ziemia Coatlicue czczona była na południu, w rejonie andyjskim, jako Pachamama. Dzięki objawieniom w Guadalupe i cudownemu wizerunkowi Najświętszej Maryi Panny rdzenni mieszkańcy Ameryki Południowej i Środkowej nawrócili się do prawdziwego Boga i zaczęli czcić Matkę Boską, Królową Nieba i Ziemi (według encyklopedii.pwn.pl). Co łączy objawienia z Guadalupe z Królową Polski? Kilkanaście lat temu ordynator jednego z oddziałów znanej kliniki w Mexico City, człowiek elegancki i dowcipny, w wolnych chwilach uprawiający malarstwo, niesłychanie się zdziwił, gdy spotkany w hotelowej