Gwiżdż na ojca twego i matkę twoją

Komunizm jest czymś o wiele gorszym od barbarzyńców z dawnych epok – tę tezę Stanisław Szpotański ogłosił w 1932 r. w broszurze „Świat szuka nowej drogi”. Dowodził, że ideologia komunistyczna jest „formą bytu niemożliwą dla człowieka o zachodnio-łacińskiej kulturze, a może nawet w ogólności dla człowieka, jakąkolwiek cywilizację posiadającego”. Nie dożył czasów, w których mieli się o tym przekonać zwykli Polacy. Zaś komuniści odpłacili za to krewnemu Janusza Szpotańskiego i współpracownikowi Piłsudskiego oraz Dmowskiego (rzadkie zestawienie!) wymazaniem jego twórczości z polskiej literatury. 1. Nie będziesz miał innych bogów, prócz siebie samego. 2. Będziesz reklamował imię swoje przy każdej sposobności. 3. Pamiętaj, aby dzień święty nie przeszkadzał w twoich interesach. 4.Gwiżdż na ojca twego i matkę twoją. 5. Zabij, jeśli potwarz nie wystarczy. 6. Cudzołóż w imię ideałów nowej rodziny. 7. Kradnij, aby bogactwo przestało być przywilejem. 8. Szkaluj, abyś nie potrzebował mordować bliźniego twego. 9-10. Pozbaw bliźniego twego żony, wołu, osła i wszelkiej rzeczy, którą za swą uważa. A będziesz się miłował z całego serca twego. Taki oto proroczy „Dekalog” na nadchodzące czasy ogłosił Stanisław Szpotański w książce „Skradziony rękopis” z 1925 r. Gdy czyta się dziś zapomniane, nieobecne w księgarniach z powodu braku nowych wydań, a rzadko dostępne w bibliotekach z powodu komunistycznych konfiskat książki Szpotańskiego, co rusz odnosi się wrażenie, że miał on